Insta mix #2

Kiedyś narzekałam na to, że nie wykorzystywałam maksymalnie każdego dnia. Czas uciekał mi jak piasek przez palce, a ja nie byłam w stanie go nijak spożytkować. Żyłam we własnym świecie poza kręgiem wydarzeń. Zawsze stałam z boku, tylko się przyglądając. Trudno mi powiedzieć czy było to dla mnie niewygodne. Czułam się z tym nie źle, ale i nie dobrze. Ograniczała mnie własna neutralność. Jakiś czas temu zmieniło się to kategorycznie. Nadal gonię czas, ale już nie mam beznadziejnego poczucia, że go zmarnowałam. Żyję chwilą i czasem brakuje mi dnia na dokończenie ważnych spraw. Bywa tak, że moje życie jest o krok przede mną. Wystarczy chwila otępienia, a można stracić poczucie stabilności. Warto jednak dać ponieść się emocjom. Można wiele stracić, ale jeszcze więcej się zyskuje. Zniknęła ściana, za którą kiedyś stałam. Teraz ja sama wybieram sobie kręgi wydarzeń i nie obchodzą mnie opinie ludzi, którzy nie są dla mnie ważni.

Jestem teraz dużo bardziej zadowolona ze swojego życia. Wiem, że to, co robię jest dobre, więc nie przejmuję się bezpodstawną krytyką. Nie dzielę czasu na tygodnie, miesiące lata. Każdy dzień jest inny i każdy na swój sposób równie piękny. Nie zastanawiam się czy ktoś mnie lubi, akceptuje, co o mnie myśli. Nie przejmuję się plotkami. Nie zastanawiam się jak bardo jestem szczęśliwa i co mogłabym mieć, a nie mam. Nie rozpamiętuję swoich błędów z przeszłości i nie żałuję tego,co było, ale doceniam chwilę. Nie analizuję każdego postawionego kroku i nie zastanawiam się dlaczego jest tak, a nie inaczej.